Αυτό το μακρύ όλο μαγεία ταξίδι, όπως κι όλα αυτά που προηγήθηκαν ή τ’ ακολούθησαν, ήταν μια σειρά από αμέτρητες διαδρομές με λεωφορεία, με άλογα και με μουλάρια, με τα πόδια, με πλοία της ακτοπλοΐας και καΐκια, και πολύ σπάνια, για δυο τρεις εβδομάδες, μ’ ένα κότερο μέσα στη χλιδή[...]»
«Το καθετί στην Ελλάδα σε απορροφά και σε ανταμείβει. Δύσκολα συναντάς βράχο ή ποτάμι που να μην έχει τη δικιά του μάχη, ή ένα μύθο, ένα θαύμα, ένα λαϊκό ανέκδοτο, ή μια πρόληψη· κι οι συζητήσεις και τα περιστατικά, που όλα τους σχεδόν είναι παράξενα ή αξιομνημόνευτα, πληθαίνουν σε κάθε βήμα στο δρόμο του ταξιδιώτη. 1
Όπου είναι η ενδέκατη έκδοση της Μπριτάνικα, εκεί θα βρίσκεται και η καρδιά σας’ και βέβαια εκεί θα βρίσκονται τα λεξικά, οι άτλαντες, οι Άγιες Γραφές, οι αρχαίοι κλασικοί, οι κλασικοί Γάλλοι και οι άλλοι συγγραφείς και οι τόμοι της σειράς του Κέιμπριτζ […] διότι, αν κάποιος πρόκειται να εγκατασταθεί στην ερημιά, καμιά δεκαριά ράφια με βιβλία εγκυκλοπαιδικών γνώσεων είναι το ελάχιστο που θα χρειαστεί και αυτά πρέπει να βρίσκονται κοντά στο τραπέζι της τραπεζαρίας όπου ανακύπτουν διαφωνίες, οι οποίες θα λυθούν ή εκείνη τη στιγμή ή ποτέ.
Με αυτά τα δεδομένα, δυο λειτουργίες ήταν ξεκάθαρες από την αρχή για το κεντρικό δωμάτιο ενός σπιτιού που δεν είχε ακόμα κτιστεί.
Κάθε χρόνο στις 8 Νοεμβρίου, στη γιορτή των Ταξιαρχών –και δική μου ονομαστική εορτή– το δωμάτιο εκπληρώνει μια ιδιαίτερη αποστολή. Τρία χωράφια παραπέρα υπάρχει ένα εκκλησάκι των Ταξιαρχών και μετά τη λειτουργία ένα μπουλούκι από ντόπιους φίλους, μερικές φορές καμιά πενηνταριά ή εξηνταριά, ακολουθώντας τον γενειοφόρο παπά του χωριού, με τα μακριά μαλλιά του πιασμένα κότσο κάτω από το ψηλό καλυμμαύχι, καταφτάνουν στο σπίτι για κουβεντούλα, ποτό και μεζέ. Χάρη στους καναπέδες –που ξαφνικά κατακλύζονται από σεβάσμιους ανθρώπους με μαύρα καπέλα– το δωμάτιο τους χωράει όλους χωρίς ιδιαίτερο στριμωξίδι και παρά το αμετακίνητο τραπέζι μένει αρκετός χώρος στη μέση για χορό. Και αργότερα, όταν οι χορευτικές φιγούρες του συρτού και του καλαματιανού, συνοδευόμενες από παλαμάκια και τραγούδι, καταλήξουν σε επιδέξιες γυροβολιές γύρω από το κεντρικό αστέρι, τότε το δωμάτιο γνωρίζει τις μεγάλες του δόξες.18
